Cztery łapy, wywieszony jęzorek i pociesznie merdający ogonek – to widok, który codziennie wita właścicieli psów. Uradowany zwierzak cieszy się, gdy wracamy do domu bez względu na to, czy mieliśmy zły czy dobry dzień. Zawsze ma dla nas czas i zaakceptuje każdą zmianę w naszym wyglądzie. Ale czy zdajemy sobie sprawę, że oprócz roli bezkrytycznego kumpla psy są również doskonałymi pomocnikami terapeutów i diagnostykami?


Dlaczego pies?

Wielkość psów dostrzegli już starożytni Egipcjanie. W ich wierzeniach rolę lekarza i aptekarza pełnił bóg Anubis – pół pies, pół człowiek. Później zapomniano o terapeutycznych właściwościach czworonoga aż do 1934 roku, kiedy to Boris Levision – amerykański psychiatra dziecięcy – zaobserwował, iż dotknięci autyzmem pacjenci, choć mieli olbrzymie trudności w nawiązywaniu kontaktu z drugim człowiekiem, potrafili przyjaźnić się z jego psem. Obecnie to czworonogi najczęściej pomagają w animaloterapii. Poza tym zwierzaki coraz częściej są stałymi mieszkańcami na oddziałach pediatrycznych i geriatrycznych. Zajęcia z psami pozwalają przezwyciężyć różnego rodzaju bariery. Dzieci chętniej wykonują ćwiczenia, zapominają o swojej chorobie czy kalectwie. A każde zajęcia terapeutyczne zaczynają się i kończą szerokim uśmiechem maluchów. Nie tylko chore dzieci zyskują na obcowaniu ze zwierzętami. Udowodniono również, że właściciele psów są zdrowsi niż osoby, które nie mają czworonoga. Spacery z psem naturalnie i bez wysiłku podnoszą sprawność fizyczną organizmu, zmniejszając przy tym ryzyko zawału serca. Czy można sobie wyobrazić lepsze towarzystwo od "kudłatej kulki" podczas wieczornych wędrówek?


Na czym polega dogoterapia?

Według dogoterapeutki Katarzyny Goździewskiej jest to forma terapii pozwalająca wspierać rozwój dziecka, dzięki wykorzystaniu niezwykłego narzędzia pracy, jakim jest odpowiednio przygotowany pies – prowadzony przez wykwalifikowanego terapeutę. Metoda ta wzmacnia efektywność rehabilitacji, zaś jej efekty zależą od dysfunkcji, jaką ma dziecko. Do największych zalet dogoterapii można zaliczyć fakt, iż chory  maluch jest w stanie pokonać psychologiczne bariery, takie jak np. wstyd czy brak pewności siebie. Zajęcia z psami sprawiają dzieciom radość i nie trzeba ich zmuszać do wykonywania zadań. – Motywacja do "pracy" powstaje w dziecku samoistnie, spontanicznie wraz z rosnącą więzią, jaka powstaje między nim a psem. Dziecko zapomina o kalectwie, chorobie czy wyglądzie, ponieważ pies wszystkich traktuje równo, do wszystkich podchodzi tak samo, nie ocenia, nie wyśmiewa, pragnie jedynie zostać pogłaskany, nakarmiony, chce, by dziecko pobawiło się z nim – tłumaczy dogoterapeutka.


Formy zajęć dogoterapeutycznych

Generalnie zajęcia z czworonożnymi terapeutami możemy podzielić na dwie grupy. Do pierwszej zaliczamy zajęcia, które mają na celu pomoc przy leczeniu konkretnych schorzeń. Tu program spotkania każdorazowo ustala terapeuta, lekarz lub rehabilitant. Analizuje on dokładnie każdy przypadek i określa zakres czynności, jakie będą wykonywane na poszczególnych zajęciach. Ustalając plan zajęć, zawsze bierze pod uwagę, aby forma zabawy i relaksacji miała bezpośredni wpływ na wspomaganie leczenia danego schorzenia. Druga forma zajęć polega na spotkaniach i zabawie z psami. Ich celem jest nawiązanie kontaktu emocjonalnego ze zwierzęciem, aby pozytywnie wpłynąć na samopoczucie młodego człowieka. Takie zajęcia prowadzi się najczęściej w domach dziecka, domach opieki i szpitalach.


Uczestnicy zajęć mają bezpośredni kontakt z psami – dotykają je, głaszczą, wydają im polecenia – oraz z ich właścicielami.


Leczenie schorzeń, które warto wspomóc poprzez kontakt z psem

Jeśli zajęcia dogoterapeutyczne są starannie opracowane, mogą stać się istotną częścią procesu rehabilitacji. Jednakże należy pamiętać o tym, że dogoterapia lub inna forma zooterapii to tylko wspomaganie leczenia, a nie leczenie właściwe. Kiedy warto skorzystać z dobrodziejstw dogoterapii? Między innymi przy takich schorzeniach jak:

Dogoterapia jest metodą rehabilitacji, która cieszy się coraz większą popularnością w naszym kraju. Prowadzona jest przez osoby niezrzeszone, czyli stowarzyszenia i fundacje. Można spotkać się z zajęciami dogoterapeutycznymi w przedszkolach, szkołach, szpitalach i innych ośrodkach. Jednak na chwilę obecną NFZ nie refunduje zajęć dogoterapeutycznych. Część tych działań prowadzona jest w wolontariacie, część odpłatnie.