Co do nauki języków obcych obowiązuje jedna uniwersalna zasada - im wcześniej rozpocznie się kontakt z językiem, tym lepiej. Kluczowe jednak w tym zdaniu jest właśnie słowo "kontakt" - a nie intensywny i obciążający kurs. Umysł dziecka jest chłonny, ale też bardzo wrażliwy. Dwulatkowi powinno dostarczać się bodźców do zrównoważonego rozwoju nie tylko umysłowego, ale też (albo przede wszystkim) emocjonalnego, społecznego, ruchowego.

Nie uważam również obawy przed zostaniem w tyle za rówieśnikami za dobrą motywację do posyłania dziecka na kurs - są to niezdrowe kategorie, zwłaszcza jeśli mówimy o naprawdę małych dzieciach. Więc kurs angielskiego - tak, jak najbardziej. Ale koniecznie przez zabawę, nieobciążająco i bez wprowadzania aspektu rywalizacji.