Najnowsze badania dowodzą, że słuchanie muzyki przez przyszłe mamy korzystnie wpływa na rozwój dziecka. Udowodniono, że muzyka klasyczna dobrze wpływa na inteligencję malucha. Stwierdzono również, że w przyszłości ułatwi mu naukę mowy, języków obcych, matematyki i logicznego myślenia.

Pudełko po kremie, plastikowa butelka czy słoik mogą posłużyć za „domowe instrumenty”.

Muzyka jest więc naturalną potrzebą dzieci w każdym wieku. Szczególnie okres poniemowlęcy to ważny etap rozwoju psychicznego dziecka. Odczuwanie przez dziecko muzyki ujawnia się w postaci rytmicznych ruchów całego ciała, będących reakcją na dynamikę, rytm oraz charakter słuchanego utworu. Wrodzone dążenie dziecka do ruchu powoduje konieczność wprowadzenia zabaw muzycznych. Ruch wprowadza do codziennych zajęć odprężenie, radość, wyzwala nowe pomysły na zabawę. Jeśli pozwolimy dziecku podporządkować się rytmowi muzyki i wyrazić go swoim ciałem, umożliwimy u przeżywanie i szybsze zrozumienie siebie. Bezpośrednie aktywne przeżycie dynamiki, tempa rytmu, artykulacji przebiegu melodii może stać się decydującym czynnikiem rozwoju wrażliwości na zjawiska muzyczne, co prowadzi do ukształtowania wrażliwości estetycznej i przede wszystkim – emocjonalnej. Dziecko poprzez muzykę podświadomie uwalnia swoją energię, odkrywa swoje wnętrze, wyładowuje emocje.

Ruch korzystnie wpływa na prawidłowy rozwój fizyczny dziecka: poprawia postawę, koordynację ruchów. Również współdziałanie z grupą ma duże znaczenie wychowawcze – wyrabia poczucie więzi, uczy współdziałania; uspołecznia. Żywiołowość dzieci sprawia, że na muzykę reagują natychmiast; naśladują ją ruchami, ilustrują treść słów, podkreślają rytm – np. kołysząc się; poprzez dobór odpowiedniej muzyki, kontrolowanie czasu jej trwania, możemy wpływać na płynność, koordynację słuchowo-ruchową. Zabawa muzyczna sprawia, że otaczający świat staje się dla dziecka ciekawy i pełen przygód. Organizując dzieciom zabawy przy muzyce, należy pamiętać, żeby wzbudzić zainteresowanie zabawą gdyż dziecko zapamiętuje tylko to, co go zainteresuje; co sprawia mu radość. 

Zabawy z muzyką możemy podzielić na:

• Zabawy ze śpiewem – podczas tej zabawy dzieci powtarzają słowa piosenki i odtwarzają ruch, ilustrując treść piosenki lub naśladując ruchy opiekuna. Np. Jedzie pociąg z daleka, Uciekaj myszko do dziury, Marsz dzieci ,Pajacyk, A..a..a.. kotki dwa.
  
  
• Zabawy z ruchem, pląsy. Jest to forma wokalno-taneczna – dzieci mają wykonywać umowne gesty, ruchy do melodii odtwarzanej lub śpiewanej przez opiekuna. Np. Lambada, Kaczuszki, Karuzela, Był sobie król.
  
  
• Muzykowanie.  I tutaj rodzice mogą wykazać się kreatywnością, wykorzystując do tworzenia muzyki naturalne „instrumenty”: pokrywki, pudełka, miski, „własnej roboty” grzechotki wypełnione guzikami, ziarnami fasoli itd. Oczywiście mile widziane są też bębenki, dzwonki chromatyczne, trójkąty, które dają dzieciom okazje do poznawania brzmienia instrumentów, budowania dźwięków, swobodnego tworzenia swojej „muzyki”. 
  
  
• Ćwiczenia gimnastyczne przy muzyce (akompaniamencie) np. z rekwizytami.
  
  
• Zabawy umuzykalniające kształtujące właściwą reakcje na ustalony bodziec słuchowy. Np. "Odgadnij, kto ma dzwonek", "Wieje wietrzyk", "Ptaszki wracają do gniazd". Można uczyć dzieci reagowania na rosnący sygnał muzyczny, np. klaśnięcie  czy stuknięcie określoną liczbę razy i wykonywanie danego ruchu. 

Zabawy muzyczne kształtują:

• zdolności percepcyjne: wzroku, słuchu, dotyku; doskonalą równowagę, uwagę, spostrzegawczość, koncentrację, percepcję kształtu i ruchu
  
  
• uzdolnienia motoryczne: siłę, ekspresję, szybkość, tempo, koordynację ruchów, gibkość i zwinność
  
  
• uzdolnienia intelektualne: myślenie, pamięć wzrokową, słuchową

Istotą zabawy jest działanie sprawiające radość, zadowolenie. Twórcze działania są atrakcyjne, wprowadzają do codziennych zajęć ożywienie. Za pośrednictwem zabaw muzycznych możemy wypracować u dzieci porządek, aktywność, samodzielność, poczucie współdziałania w grupie. Te cechy charakteru korzystnie wpływają na zachowanie dziecka w dalszym życiu.