Noszenie dzieci w chuście to fajna sprawa. Jednak upewnij się, że robisz to prawidłowo! O najczęstszych błędach popełnianych przez chustujących rodziców opowie nam Anna Buchmiet. 

Piękny to widok, gdy widzimy zachustowanego maluszka wtulonego w mamę lub tatę. To nie nowa moda, jak myśli jeszcze wiele osób, to powrót do tradycji. Dzieci noszone są od początku świata. Chusty i inne nosidła miękkie są używane na całym świecie. W krajach rozwijających się są popularniejsze od wózków. Na zachodzie chusty przeżywają renesans już od ponad trzydziestu lat, a w wielu tradycyjnych, "pierwotnych" kulturach jest to główny lub jedyny sposób zarówno przenoszenia dzieci, jak i  wychowywania ich.

Należy jednak robić to prawidłowo i przestrzegać pewnych zasad.

• Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez rodziców jest noszenie dziecka w źle zawiązanej chuście.
  
  Nie jest ona dobrze dociągnięta, więc:
  
  • nie otula dziecka,
  • nie podtrzymuje kręgosłupa,
  • nie zapewnia fizjologicznej postawy – plecki nie są zaokrąglone, a nóżki nie są odwiedzione na bok.
  
  
• Niewskazane są usztywnienia, które wymuszają nienaturalne wyprostowanie młodego kręgosłupa.
  
  
• Złe wiązanie to także dyskomfort dla noszącego rodzica. Spacer w źle zawiązanej chuście to gwarancja niewygody i bólu kręgosłupa.

Pamiętajmy, żeby nigdy nie nosić dziecka przodem do świata, mimo że w niektórych instrukcjach ta pozycja jest polecana.

• Taka pozycja tylko z pozoru daje dziecku możliwość lepszego "poznawania świata". Gdy maluch czegoś się przestraszy, nie ma ucieczki przed nadmiarem bodźców, a jego delikatny układ nerwowy poddawany jest nieustannej stymulacji, przed którą nie może się schronić.  Nie ma możliwości wtulenia się w rodzica i upewnienia, że wszystko jest w porządku. Konsekwencją nieograniczonego bombardowania maluszka wrażeniami jest stres objawiający się nadmierną lękliwością, płaczliwością, problemami z zasypianiem.
  
  
• Noszenie przodem do świata utrudnia przyjęcie prawidłowej pozycji ciała:
  
  
  • Kręgosłup dziecka opartego o klatkę piersiową rodzica wygina się w nienaturalny sposób.
  • Nóżki nie mają podparcia i zwisają.
  • Bioderka nie uzyskują prawidłowej pozycji żabki.
  • U najmłodszych główka nie ma wystarczającego podparcia.
  • W przypadku dziewczynek zachodzi dodatkowy ucisk na kość łonową, a u chłopców na mosznę.
    
    
  Cały ciężar dziecka spoczywa na jego najniższym punkcie tułowia, ponieważ jego waga nie rozkłada się równomiernie w takiej pozycji.
  
  
• Noszenie w takiej pozycji jest też bardzo niekorzystne dla kręgosłupa osoby noszącej.

Najważniejsze, aby kierować się własnym wyczuciem, wiedzą i rozsądkiem przy wyborze i sposobie noszenia naszych największych skarbów.

Chcesz dowiedzieć się, jak chusty zmieniają spojrzenie na tacierzyństwo i wychowywanie dziecka, koniecznie przeczytaj: Chustotata jest fajny!