Grę to testów przekazał producent PIATNIK

• od lat 12 ( My graliśmy z młodszymi dziećmi bez przeszkód. Wiek umowny. Wszystko zależy od rozwoju dziecka.)

• W skład gry wchodzi :110 dwustronnych kart, specjalna kostka, elektroniczna "bomba", instrukcja.  Gra wymaga 2 baterii AAA 1,5V (małe paluszki) nie są one załączone.

• 7 letni Konrad, 11 letni Artur z rodziną

Zadaniem gracza jest jak najszybsze znalezienie słowa lub skojarzenia pasującego do danego obrazka i oddania tykającej bomby kolejnemu uczestnikowi gry. Od włączenia bomby do jej wybuchu mija 10-60 sekund. Nigdy więc nie wiadomo ile jeszcze mamy czasu. Jeśli bomba wybuchnie nam w rękach, zabieramy kartę, do której właśnie dobieraliśmy skojarzenia. Wygrywa gracz z najmniejszą ilością zebranych kart.

• Stara wersja  gry jest jedną z najczęściej wyciąganych gier u nas w domu. W nowej edycji gry znaleźć można 2 razy więcej kart (aż 220 zlepków liter) To oznacza 2 razy więcej zabawy. karty później się nudzą.
• Mimo ulepszenia gry. Nie zepsuto jej. jak to się czasem zdarza. Niezmienna pozostaje dynamiczna i zabawna mechanika gry. Z pewnością polubią ją wszystkie dzieci.
• Tykająca bomba w rękach podnosi temperaturę nawet najlepszemu słowotwórcy. Oczekując na swoją kolejkę wymyślasz wyraz, po czym jest szansa, że zostanie zużyty przez poprzedniego gracza i nawet osoby posiadające bogaty zasób słów czują pustkę w głowie.
• Gra powoduje wiele emocji nawet wśród dorosłych. Limit czasu robi swoje i najprostsze zadania robią się ciężkie.
• Gra wspaniale rozwija słownictwo. widzę to po swoich dzieciach. Jest to znakomity przykład gry która nie tylko bawi ale jak i uczy.

• W wersji dla zaawansowanych, wyrazy trzeba wypowiadać w porządku alfabetycznym, co z pewnością zaznajamia dzieci z literami, jednak dla nas to jeszcze za wcześnie. 

• Dużym plusem jest w zasadzie nieograniczona liczba osób. Można pograć z samym bratem, jak i na przyjęciu urodzinowym. Szybka rozgrywka i ciągłe zaangażowanie (zamiast długiego czekania na swoją kolej) sprawia, że dzieci się nie nudzą podczas gry i faktycznie się bawią. 

• Długość rozgrywki można dowolnie modyfikować, albo za pomocą regulacji ilości kart w talii, albo wyznaczenia maksymalnej ilości zebranych kart przez jednego gracza, po której kończymy rozgrywkę. Sprzeczki jakie mogą wyniknąć z zasad gry to przede wszystkim "Kto trzymał bombę jak wybuchła?", jeśli wydarzyło się to w trakcie przekazywania. Problem rozwiązaliśmy w ten sposób, że każdy musi mieć jedną dłoń otwartą i jak tylko dotknie jej bomba to jest ona już jego, nawet jak drugi gracz jeszcze ją trzyma. 

• Obrazki adekwatne do wieku dziecka, czytelne i różnorodne. Bomba prosta, czarna, plastykowa kula ze sznurkiem. Dźwięki, które wydaje są przyjemne dla ucha, nie za głośne. Bateriami nie trzeba się przejmować – jeszcze ani razu nie wymieniałam, a grę mamy już pół roku.

• Bomba sama w sobie jet taka fajna, że można ją wykorzystać do innych zabaw dziecięcych. Z racji tego, że obracam się w kręgu chłopięcym u nas bomba robi furorę w zabawie w wojnę. Nigdy nie wiadomo kiedy wybuchnie:D

• Można ją śmiało zabrać w podróż.Mało elementów przez co można ją wszędzie zabrać.

• Nowe opakowanie gry nie za bardzo do mnie przemawia. Jest za duże i za toporne. Spodziewałam se czegoś bardziej kompaktowego, żeby do torby podróżnej włożyć. Jednak to sprawa gustu
• Nie powala dizajnem, ale akurat moim chłopcom to nie robi wielkiej różnicy.
• Karty standardowej grubości – niestety przy dzieciach, trochę się już podniszczyły. 

Ocena końcowa:

Idealna gra na długie zimowe wieczory.Szybka rozgrywka i mocne zaangażowanie wszystkich graczy sprawia, że nie da się przy niej nudzić.Dużo śmiechu i dużo możliwości. Ja myślę, że warto!