Ortoreksja = anoreksja?
Ortoreksja, podobnie jak anoreksja czy bulimia (z którymi bardzo często bywa zestawiane i porównywane), dotyczy sposobu odżywania się. W odróżnieniu jednak od nich, chory nie skupia się na ilości, ale na jakości produktów, które trafiają do jego żołądka. Ortorektyk nie pragnie obsesyjnie zrzucić wagi i być szczupłym. Koncentruje się on na swoim zdrowiu – z obsesyjną dokładnością zajmuje się analizowaniem wartości odżywczych każdego produktu.  Stopniowo eliminuje ze swojej diety wszystko, co mogłoby być nieświeże, niezdrowe lub zawierać substancje konserwujące. Na pierwszy odstrzał idzie więc mięso – źródło tłuszczów i cholesterolu. Na tym etapie, pozornie niewinnym, ortorektyk zostaje wegetarianinem. Później także sery zaczynają budzić podejrzenia chorego – zwierzęce podpuszczki, żelatyna – jedno gorsze od drugiego! W efekcie końcowym pozostają tylko warzywa i owoce.

Pan własnego talerza
Chory sam decyduje o tym, co może zjeść, a czego nie, co jest zdrowe, a co nie nadaje się do spożycia. Taka możliwość samodzielnego dokonywania wyborów utwierdza chorego w przekonaniu, że jest panem własnego losu i nikt inny nie ma racji, próbując przekonać go do normalnego trybu żywieniowego. Stopniowo ortorektyk izoluje się od społeczeństwa. Nie jada na mieście, bo tam czyhają na niego niezdrowe produkty, nie spożywa posiłków z rodziną, bo ta próbuje go zmusić do spróbowania drobiowych pasztecików. Swoisty rodzaj „wykluczenia” nie jest jednak w świadomości chorego niczym złym – przeciwnie, chroni go przed smakowitymi pokusami.

Każdy kęs na wagę złota
Dieta ortorektyka jest bardzo restrykcyjna. Stosuje on metodę kar i nagród. Jeśli ulegnie pokusie i zje produkt z „zakazanej listy”, automatycznie eliminuje jeden z „listy dozwolonej”. Bardzo ważna jest pora spożywania posiłków, codzienny cykl musi być jednostajny, a godziny jedzenia stałe. Chory do przesady oddaje się czynności przygotowania i doboru składników posiłku. Spędza przy tym nawet kilka godzin dziennie, nie przejmując się pozostałymi obowiązkami - jakość najważniejsza! Stąd na porządku dziennym jest czytanie etykiet na opakowaniach produktów w sklepie, dokładna analiza kalorii, samodzielne przyrządzenie jedzenia (obcy na pewno dodałby czegoś niedozwolonego!). Istotne jest również liczenie przeżuwanych kęsów - każdy kawałek należy pogryźć minimum trzy razy.

• bóle brzucha,
• zawroty głowy,
• nudności,
• zaburzenia koncentracji,
• w większości przypadków u kobiet zanika miesiączka.

• anemia,
• depresja,
• spadek odporności,
• a nawet uszkodzenie narządów wewnętrznych.

Czy dbanie o jakość spożywanych posiłków może stanowić problemem? Wiele osób planuje przecież swoje posiłki oraz czyta etykiety produktów, które chce kupić. Takie zachowanie jest całkiem normalne – każdy z nas chce wiedzieć, co je. Jednak gdy człowiek spędza coraz więcej czasu na układaniu swojego jadłospisu, narzuca sobie bardzo restrykcyjną dietę i z chorobliwą drobiazgowością analizuje jakoś spożywanych produktów – z pewnością nie można bagatelizować tego typu objawów. Należy również pamiętać, iż ortoreksja jest nowo powstałym terminem. Zaburzenie to nie zostało jeszcze dogłębnie zbadane i do końca nie wiadomo, jakie konsekwencje ze sobą niesie...

WYPEŁNIJ NASZ QUIZ I SPRAWDŹ, CZY GROZI CI ORTOREKSJA!