Posłałam córeczkę do prywatnego żłobka i potrzebuję trochę wsparcia w tym temacie... Sto lat nie bylo mnie na forum, ale wracam w potrzebie.
Miśka ma rok i 2,5 m-ca i od 4 dni chodzi do żłobka (po 3-4 h). Jest tam 6 dzieci i 3 panie, więc niby opieka powinna być dobra, ale niestety z tego co widzę panują tam mity wychowawcze rodem z lat 80'... Staram się troszkę podpowiadać paniom jak złapać kontakt z Matyldą, ale nie wiem czy one biorą to w ogóle pod uwagę.
Pierwszego dnia panie powiedziały, że w porównaniu do innych dzieci to niebo a ziemia - mało płakała, ale była wycofana, nie dała się dotknąć, nie chciała, żeby panie do niej mówiły. Nie chce jeść w żłobku, nie może zasnąć - jak ją wczoraj odebrałam, to była wykończona. Nie chciała nawet rozmawiać o żłobku, jak poruszam ten temat, to udaje, że w ogóle nie słyszy. Po pierwszym i drugim dniu jeszcze rozmawiałyśmy o żłobku, odpowiadała "tak/nie" na moje pytania typu: bawiłaś się z dziećmi?, bałaś się?, jadłaś coś?, były panie?, oglądałaś książeczki? - teraz to jest temat tabu :( Jak ja wczoraj nioslam do zlobka i mowilam, ze zostanie bez mamy, to pokazywala migusia smutny, placze...
Czuję się jakbym torturowała dziecko, a z drugiej strony wiem, że rozstania są bardzo trudne. Dzisiaj już jak ją niosłam do żłobka, to płakała.
Na domiar złego mam problem z mlekiem. Zawsze miałam wręcz nadmiar, a teraz próbuję odciągać i nic..... Kupiłam herbatkę laktacyjną (kiedyś po niej miałam aż nawał), ale nic nie pomaga. Myślałam nawet, że to laktator się popsuł! Zdarzało mi się odciągać mleko gdy Miśka szła na spacer z dziadkami i bez problemu odciągałam 150 ml, a teraz... z ledwością po herbatce laktacyjnej 40 ml. Jak Misia ssie pierś, to czuję, że mleko jest, ale kiedy odciągam - nie ma.
Dziewczyny, proszę o wsparcie bądź jakieś rady, bo naprawdę jestem w rozsypce.......

Po doświadczeniach z przedszkolem starszaka szybciej zostawiłabym malucha w żłobku niż z obcą nianią, planujemy zresztą posłać malucha do żłobka jak już będzie mówił i będzie potrafił w miarę opowiedzieć nam co działo się w żłobku.

Nie rozumiem skąd ta obiekcja do niań. Ja trafiłam na najlepsza nianię na świecie finansowo wychodzimy lepiej niż żłobek, a mały się nie stresuje. Nasz epizod ze złobkiem trwał 3 tygodnie i mam nadzieje, że nie odcisnął się w psychice młodego... Dodam, że żlobek byl sprawdzony

ad1 złobek
Tak jak pisałam nie polecam tej instytucji.U nas dużo lepiej sprawdziła się znajoma niania. Było ciężko wybrać, ale stała zaufana niania, jak nie ma babci to skarb. Z opisu mam wrażenie, że to Ty bardziej przeżywasz niż Matylda wasze rozstanie. To, że dziecko nie śpi i nie je w nowym miejscu wśród obcych osób to norma A wcześniej się rozstawałyście? Słyszałam, że dopuki się karmi cycem nie powinno się zostawiać dzieci w żlobkach, to potęguje stres związany z rozłąką...
Co rozumiesz przez wychowanie lat 80-tych?

ad2. Chorowałaś ostatnio, a może cię zawiało? Wtedy nawet herbatka nie pomaga...

Hetmanko, nie planowałam oddania dziecka do żłobka, bo uważam, że to zdecydowanie zbyt wcześnie, ale smutna prawda jest taka, że zmusiła mnie do tego sytuacja... Nie mam do pomocy nikogo, a muszę wrócić na doktorat, dlatego tak to wygląda.
Masz racje, że przeżywam mocno, bo serce mi się kraje widząc własne dziecko w takim stanie :( Dzisiaj przepłakała całą drogę do żłobka, a w samym żłobku wpadła w histerię, wołała mnie i wyciągała do mnie ręce, a ja odeszłam i potem czułam się beznadziejnie.
DO tego martwi mnie to, że nie mogę odciągnąć mleka! Spróbuję zrobić ciepły kompres przed odciąganiem, może to pomoże.
Jeśli chodzi o metody wychowawcze a'la z lat 80', to np. panie nie uznają adaptacji ;] uważają, że rozstanie ma być radykalne, minimum na 5 godzin, bo w innym wypadku nie są w stanie nic powiedzieć o dziecku. Wbrew temu co mówią Matylda nie zostaje na tak długo i dwa razy przed tym jak została sama byłam z nią w żłobku bawić się z dziećmi. Poza tym trochę odnoszę wrażenie, że dzieci im przeszkadzają - przychodzę po Misię i słyszę jak o godzinie 12 ostentacyjnie wzdychają w kierunku dzieci "och, dzeci, co my tu z wami mamy", "śpijcie jeszcze", "idź się bawić, ja mam tu jeszcze inne dzieci", wkładają maluchy do bujaczków i mam wrażenie, że niewiele z tymi dziećmi robią poza tym, że są obok. Zauważyłam, że jak mnie zobaczyły, to na szybko zaczęły Miśce zmieniać pieluchę.
Jak przyszłam z Miśką po raz pierwszy, dzieci nam się przyglądały badawczo, a panie na to: "oho, są zazdrosne", a potem o Miśce: "ta tu będzie rządzić" - ja w ogóle nie lubię jak ktoś stosuje tego typu język w stosunku do dzieci ;/
Jeszcze jedna rażąca rzecz: obgadują przy mnie inne mamy i z dezaprobatą wyrażają się o nich. No cóż... śmiem mniemać, że za moimi plecami mnie też obgadują ;)
Trudne to dla mnie, ale muszę chyba to przełknąć.