A ja do końca się z wami dziewczyny nie zgodzę. Otóż jeśli wokół dziecka ciągle będzie wielka rozpierducha, to w jego głowie też będzie panował chaos. Dziecko potrzebuje porządku i reguł, żeby się prawidłowo rozwijać. Nie wierzycie w feng shui? Ja np. uważam, że to jak ustawimy meble w pokoju dziecka może wpływać na to jak ono się czuje w swoich 4 ścianach. Chińczycy już od setki lat o tym trąbią! Czasem ze względu na  mało harmonijne ustawienie samego domu, rozkład jego pomieszczeń czy mebli w pokoju, przepływ energii zostaje zachwiany, a dziecko ma trudności ze skupieniem i nie lubi przebywać w swoim pokoju....

Pierwsze co zrobimy przed moim porodem to dokładnie rozplanujemy pokój dziecka i dobierzemy kolory. Już nie mogę się doczekać!

Mam podobne zdanie jak enigma. Badanie pod newsa. Ja całe życie żyłam w bałaganie i wyrosłam na szczęśliwą mamuśkę z ustabilizowanym życiem emocjonalnym. W szkole też miałam dobre stopnie. Ciężej natomiast odnaleźć mi się w ładzie niż w nieładzie, bo w moim bałaganie jest jakiś porządek... Nie wiem, czy za bardzo nie pogmatwałam.

Myślę, że ludzie , którzy lubią bałagan, nie muszą mieć  wcale problemu w kontaktach z innymi ludźmi. Moja młodsza siostra "uwielbia " bałagan wokół siebie, mnóstwo porozrzucanych ubrań, książek, naczyń, z których niedawno jadła itp. Natomiast, jeśli chodzi o notatki ze studiów, czy jeszcze ze szkoly zeszyty, miała je zawsze pedantycznie poukładane i prawie codziennie robiła sobie plan zajęć , ale tylko dotyczących nauki. Reszta jej nie obchodziła i nie obchodzi. Było to też m.in. powodem do naszych kłótni. Ja lubię wokół siebie porządek, mimo, że nie jestem pedantką, ale stosy niepoukładanych ubrań, czy naczyń przyprawiają mnie o ból głowy. W domu mama ciągle ganila nas za bałagan, ale mojej siostry to nie wzruszało. Jedym jej stwierdzeniem na narzekania mamy było : - Nie mieszkamy przecież w muzeum. Siostra ma bardzo dużo znajomych i wspaniale radzi sobie w życiu, choć "bałagan bardzo ją lubi".